Ashikaga Yoshimasa was in de 15de eeuw de shogun van Japan. Volgens de legende dronk hij tijdens theeceremonies steevast uit zijn favoriete theekom. Toen die kom brak, stuurde de shogun hem dan ook meteen naar China. De kom kwam immers uit China dus daar zouden ze ongetwijfeld wel weten hoe ze hem konden herstellen. Enkele maanden later kwam de kom weer bij de shogun terug maar die was allesbehalve tevreden met het reparatiewerk. De kom was namelijk met nietjes weer in elkaar gezet waardoor hij vervormd was en ook niet meer waterdicht was. De shogun vond dit echter zo lelijk dat hij zijn Japanse ambachtslieden de opdracht gaf om een andere en vooral mooiere oplossing te zoeken. Uiteindelijk kwamen de ambachtslui met het idee om de barsten op te vullen met gelakte hars en gemalen goud en de kom op die manier weer in elkaar te zetten. En dat is hoe de kunst van kintsugi ontstond.
Meer dan een praktische vaardigheid
Kintsugi mag dan voornamelijk draaien rond het herstellen van borden, kommen en theekopjes maar toch is dit veel meer dan een praktische vaardigheid. De filosofie erachter kunnen we namelijk ook heel goed op ons eigen leven toepassen.
OMARM JE GEBREKEN
De manier waarop het goud bij kintsugi de barsten accentueert, herinnert je eraan dat je je bijzonderheden moet omarmen en waarderen want het zijn juist deze kenmerken en eigenschappen die je tot de persoon maken die je bent.
AANVAARD WIE JE NU BENT
Een kintsugimeester werkt de barsten niet weg en probeert ook niet om het voorwerp terug in zijn oorspronkelijke staat te brengen. Wat hij wel doet, is de breuklijnen accentueren door ze met goud te bedekken. Kintsugi herinnert je er zo aan dat je moet aanvaarden wie je op dit moment bent in plaats van vast te houden aan het beeld van wie we geweest zijn of zouden moeten zijn.
WEES LIEF VOOR JEZELF
Net zoals een gebroken theekopje alleen met liefde, zorg en aandacht gerepareerd kan worden, kunnen ook wij alleen met liefde, zorg, vriendelijkheid en tijd van een tegenslag herstellen.
Hoe mijn breuklijn een krachtlijn werd
In 2017 werd ik gevloerd door een zware burnout waar ik tot op de dag van vandaag de gevolgen van draag. Het spreekt voor zich dat ik natuurlijk liever een leven zou hebben waar chronische pijn en vermoeidheid geen deel van uitmaken maar achteraf bekeken heeft dit alles me ook de kans gegeven om bepaalde kwaliteiten en vaardigheden verder te ontwikkelen. Het gaf me de kans om dichter te komen bij wie ik echt ben en om mijn innerlijke zelf, mijn creativiteit en mijn zielsmissie te erkennen. Om de stukjes van mezelf die ik onderweg was kwijtgeraakt, bijeen te rapen en er terug één geheel van te maken. Om me opnieuw de dingen te herinneren waar ik werkelijk van in vervoering raak in plaats van een kleurloos en ongeïnspireerd leven te leiden zonder enige bezieling. Mezelf terugvinden betekende ook dat ik weer die dingen ging doen waarbij ik het enthousiasme van vroeger voelde. In mijn geval was dat schrijven, tekenen en schilderen: drie creatieve kunsten die ik als kind al fijn vond om te doen maar die gaandeweg volledig uit mijn leven verdwenen waren.
Datgene wat me brak is dus uiteindelijk niet alleen een breuklijn geweest maar ook een krachtlijn geworden. Het bood me immers de kans om mijn leven, wereld en toekomst te herschrijven. En dat is ook mijn boodschap aan iedereen die op dit moment met tegenslag geconfronteerd wordt. Elke crisis betekent namelijk ook een kans om je leven te herschrijven. En met welke inkt en welke pen je dit doet en hoe het er zal uitzien… dat bepaal jij helemaal zelf.
©ziel&zo2023
Comments