Zit je vaak te piekeren? Loop je vast in onze maatschappij waar presteren, leren, werken en geld verdienen belangrijker lijkt dan doen waar je blij van wordt? Heb je het gevoel dat je gedachten een grote chaos zijn? Ben je angstig, boos of rusteloos? Is het altijd druk in je hoofd? Weet je niet meer wat je doel is of ben je verdwaald in waar je voor staat? Ervaar je veel stress of ben je herstellende van een burn-out? Heb je al een tijdje het gevoel dat je vastzit in een sleur en die graag wil doorbreken? Vind je het moeilijk om tijd voor jezelf vrij te maken? Zit je midden in een drukke periode of ben je je gewoon totaal niet bewust van wat er eigenlijk in je omgaat? Wanneer je antwoord op een van deze vragen ja is dan is het schrijven van morning pages of ochtendpagina’s een waardevolle schrijfoefening die het proberen meer dan waard is. Maar ook als je antwoord nee is, zijn morning pages nog steeds een waardevolle oefening om te doen. In mijn blogpost van vandaag wil ik je daarom graag wat meer vertellen over morning pages, wat dit precies is en wat het met je doet.
Wat zijn morning pages?
Zoals de naam al laat vermoeden, zijn morning pages pagina’s die je vol schrijft met wat er maar in je opkomt. Concreet gaat het dan over drie A4 pagina’s in een notitieboek die je elke ochtend direct na het opstaan met de hand volschrijft. Het is de bedoeling dat je je gedachtestroom volgt en op papier zet zonder jezelf te censureren of te verbeteren. Het maakt ook niet uit hoe netjes je schrijft, er hoeft geen enkele samenhang te zijn en spelling, grammatica en leestekens doen er evenmin toe. Je herleest ook niets, je corrigeert niets en je blijft schrijven tot de drie pagina’s vol zijn.
Hersenkronkels op papier
Deze schrijfmethode raakte bekend dankzij het boek “The Artist’s Way” van de Amerikaanse schrijfster, regisseur, kunstenaar en docent Julia Cameron die zelf al meer dan twintig jaar morning pages schrijft. Je kan het zien als een soort van dagboekschrijven maar dan wat losser en flexibeler. Je schrijft immers alles op wat er in je hoofd en hart omgaat zoals emoties (ik ben slechtgezind), gedachten (ik wil terug naar bed en heb geen zin om deze pagina’s te schrijven), ideeën (… is een goed onderwerp voor mijn volgende blogpost), frustraties (… heeft gisteren gebeld – zal wel weer iets nodig hebben want anders hoor ik hem nooit), zorgen (zou ik nu eindelijk die promotie krijgen die me al 2 jaar beloofd werd?), to do’s (Sofie nog terugbellen) of boodschappen (de tandpasta is bijna op). En als er niets meer in je opkomt, schrijf je gewoonweg dat op – net zolang tot er zich weer een gedachte of gevoel aandient. Want zelfs al schrijf je drie pagina’s lang dat je even niet meer weet wat te schrijven: je zal vanzelf merken dat je zo ook een laagje dieper komt en dat gedachten zich weer bij je zullen komen aandienen. Heb je toch nog moeite met je gedachten op te schrijven? Stel jezelf dan de waarom-vraag: waarom voel ik me … ?
Nog een kleine opmerking: sommigen houden niet van schrijven met de hand en typen hun morning pages maar daar ben ik allesbehalve een voorstander van. Wanneer je met de hand schrijft, bereik je namelijk een andere hersenhelft waardoor je uiteindelijk creatiever wordt en dichter bij je gevoel komt.
What’s in it for me?
Door direct na het wakker worden te schrijven word je je bewust van de gedachten, angsten, verwachtingen en overtuigingen die door je hoofd spoken. Daardoor leer je jezelf beter kennen, accepteren en waarderen. Je stapt bovendien bewuster de wereld in als je ’s ochtends je binnenwereld al begroet en opgeruimd hebt. Dat is ook het grote verschil met ’s avonds journalen. Dan ga je namelijk reflecteren op de dag die voorbij is zodat je met een leeg hoofd kan gaan slapen terwijl je met morning pages juist de dag beïnvloedt die voor je ligt: het is een soort van actieve meditatievorm die je helderheid brengt, je creativiteit stimuleert en waarmee je mentale blokkades en belemmerende overtuigingen kan doorbreken en loslaten.
Wanneer je nog maar pas met morning pages begonnen bent, zal je merken dat je vooral schrijft over hoe je je voelt, wat je denkt en wat je nog moet doen. Langzaamaan zullen er echter ook inzichten beginnen op te borrelen, alsof je verbinding maakt met een hogere macht waardoor je geleid wordt. Julia Cameron noemt dit inner guidance. Net zoals Cameron ben ik er overigens ook van overtuigd dat je niet alleen vragen kan stellen aan die hogere macht zoals “welke kant moet ik op met mijn leven, mijn werk, mijn relatie etc…” maar dat ze je ook antwoord geeft. Hoe je die hogere macht noemt, is trouwens ook geheel jouw eigen keuze. Cameron noemt deze hogere macht bijvoorbeeld een creatieve god maar zelf gebruik ik vooral woorden zoals het universum of de bron.
©ziel&zo2024
Comments