In mijn vorige blogpost vertelde ik je hoe gewone alledaagse dingen niet langer als vanzelfsprekend zien, de eerste stap is in het trainen van je dankbaarheidsspieren.. Hoewel die stap op het eerste zicht eenvoudig klinkt, is het dat echter vaak niet. De verwondering, aandacht en nieuwsgierigheid waarmee we als kind naar de wereld om ons heen keken, zijn veel volwassenen namelijk al lang kwijtgeraakt. Of we beschouwen het als negatieve eigenschappen. Verwondering wordt dan naïviteit en bij nieuwsgierigheid denken we aan iemand die zijn neus voortdurend in andermans zaken steekt en alles wil weten. In werkelijkheid is verwondering echter iets dat je leven kleur geeft en het de moeite waard maakt.
Kijken door nieuwsgierige ogen
Kijk eens met een open kinderlijke nieuwsgierigheid om je heen. Alsof je dingen voor het eerst ziet of aanraakt. Zet al je zintuigen op scherp en geniet van alle kleuren, vormen, structuren, geuren, geluiden en smaken. Voel de warme kop koffie in je hand, ruik de frisse opwekkende geur die vrijkomt wanneer je een sinaasappel in partjes snijdt en merk het rijzen en dalen van je buik op terwijl je rustig in- en uitademt.
Luister ook eens naar andere muziek, probeer nieuwe ingrediënten of recepten uit, laat je overweldigen door kunst of trek je schoenen en kousen uit en voel letterlijk het gras of de grond onder je voeten. Je zal dan al snel merken dat aandachtig zijn helemaal niet zo moeilijk is. Het enige wat je hoeft te doen, is kijken door nieuwsgierige ogen in plaats van voortdurend te denken “heb ik al gezien”.
Je gave onder het stof vandaan halen
Opnieuw leren zien in plaats van gewoon te kijken naar de wereld om je heen, vraagt wat tijd en oefening. Je hebt deze gave immers niet verleerd maar ze zit wel onder een dikke laag stof verborgen. Gelukkig bestaan er allerlei oefeningen waarmee je die dikke stoflaag weer kan wegblazen. Probeer bijvoorbeeld eens onderstaande oefening uit het boek “creatief mediteren” van Wendy Smit.
Neem een blad papier in A4 formaat en knip hier een kader uit. Leg deze kader vervolgens op de grond in je eigen huis of tuin. Zet nu een timer op 15 minuten en kijk net zolang naar de ruimte binnen deze kader. Als je wil, mag je er ook een vergrootglas bijnemen zodat je nog beter naar de ruimte binnen de kader kan kijken. Kijk nu met al je aandacht naar het kleine oppervlakje. Wat zie je allemaal? Welke kleuren kan je onderscheiden? Kan je verschillende structuren ontdekken? Wat is er binnen dit kader te horen? Wat ruik je allemaal? Beweegt er iets?
Volgende week vertel ik je graag meer over de derde stap in het trainen van je dankbaarheidsspieren en laat ik je zien hoe je een dankbaarheidsdagboek kan bijhouden.
©ziel&zo2024
Comments